مقاله شماره دو(صندلی2)

عمق وعرض صندلی: درطراحی صندلی چند مکنظوره برای عموم باید دورهنمودآنتروپومتریک را درنظر داشت:

1)عمق صندلی باید برای اشخاص کوچک اندام مناسب باشد(تاماهیچه ساق پا آزاد باشندوفشار وارد بر ران به حداقل برسد)

2)عرض صندلی باید برای اشخاص تنومند مناسب باشد 

براساس ترتیب چنین توصیه میشود

 که عمق صندلی های چند منظوره نباید  از 16/8 اینچ برابر با 43سانتی متر بیشتر باشد وعرض انها نباید از 15/7اینچ برابر40سانتی متر کمتر باشد

راه کار های اساسی استقرار صندلی:
1)فضای بین ردیف ها باید فاصله خالی بیشتر از 30سانتی متر از پشت صندلی تاجلویی ترین قسمت صندلی پشتی داشته باشد.

2)تعدادصندلی های بین دوردیف راهروهانباید از14صندلی ودرردیف که منتهی به راه روی کناری میشود نباید از7صندلی تجاوز نماید.

3)راه روهایی که تعداد 60صندلی یاکمتر را سرویس میدهند باید حداقل دارای 75سانتی متر عرض باشند.

طراحی کفی صندلی:

راحتی صندلی ها از نوع طراحی کف نیز تاثیرمیپذیرد کف مسطح یا کمی شیب دار این اجازه را به شخص میدهد تا پاهای خود را دراز کند حتی اگر اندازه فضای بین ردیف ها کم باشد دراین حالت یک شخص میتواند حداکثر استفاده را از فضای آزاد بین  زیرصندلی وفضای خالی ایجادشده توسط شیب پشتی جلویی ببرد. 

روش جلوگیری از کوژی تهیگاهی یا صاف شدن ستون فقرات درناحیه تهیگاه استفاده از صندلی متمایل به جلو است صندلی متمایل به جلو زاویه بین مفصل ران وبالاتنه را باز میکندوبدین ترتیب وضع اندامی آسوده تری را ایجادمیکند  بافزایش زاویه پشت صندلی از90تا100درجه تا110 درجه فشاروارد بر دیسک ها به شدت کاهش می یابد.

ارتفاع وشیب صندلی:

یکی از اصول که همه آن را پذیرفته اند آ« است که ارتفاع کفی صندلی باید به اندازه ای کم باشد که مانع وارد شدن فشار اضافی به ناحیه زیر ران ها شود اگر به این ناحیه فشاراضافی وارد شود جریان خون درساق پا کاهش می یابد به طور کلی برای کاهش دادن فشار اضافی باید ارتفاع صندلی از فاصله کف تا ناحیه زیر ران ها درحالتی که شخص نشسته است کمتر باشد ارتفاع کفی صندلی های همه منظوره باارتفاع ثابت باید 18تا19 اینچ برابر با 46تا48 سانتی متر باشد ولبه جلو صندلی باید گرد ولبه بیرونی آن نرم باشد.